Από το 1999 λειτουργεί στην Ιερή Πόλη Μεσολογγίου το Κέντρο Λόγου και Τέχνης «Διέξοδος».
Πρόκειται για έναν πολυδύναμο Κοινωφελή Πολιτιστικό Οργανισμό που στεγάζεται στο σπίτι του Αρχηγού της Φρουράς των Μεσολογγιτών κατά την ηρωική Έξοδο, Θανάση Ραζή-Κότσικα.
Το προεπαναστατικό αυτό σπίτι, εγκαταλελειμμένο από την πολιτεία, αγοράστηκε από τον Μεσολογγίτη δικηγόρο Νίκο Κορδόση, ο οποίος χωρίς επιδοτήσεις ή υπαγωγή σε οποιοδήποτε πρόγραμμα χρηματοδότησης, το αναπαλαίωσε και δημιούργησε σε αυτό μια εστία πολιτισμού με την επωνυμία «Διέξοδος» στην οποία ο καλλιτεχνικός και πνευματικός κόσμος της Ελλάδας βρίσκει στέγη για να παρουσιάσει τα έργα του και τα αποστάγματα των σκέψεών του.
Στους χώρους της «Διεξόδου», από την ιδιωτική συλλογή που της παραχώρησε ο δημιουργός της, ιδρύθηκε και λειτουργεί ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ με κειμήλια της Επανάστασης του ’21, αρχαία ευρήματα από την περιοχή, βυζαντινές εικόνες και εκκλησιαστικά είδη, φιλελληνικά αντικείμενα, τεκμήρια της Νεότερης Ιστορίας του Μεσολογγίου αλλά και εκατοντάδες εικαστικά έργα τέχνης ανθρωποκεντρικού χαρακτήρα χρονολογούμενα από το 1875 μέχρι σήμερα.
Το καλοκαίρι του 2020, η «Διέξοδος», ίδρυσε το μοναδικό στην χώρα ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΛΑΤΟΣ που βρίσκεται στις Αλυκές Τουρλίδας Μεσολογγίου. Ένα θεματικό μουσείο με τις πιο σύγχρονες μουσειολογικές αντιλήψεις, στο οποίο ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να μάθει ο,τιδήποτε σχετίζεται με το αλάτι από τη γέννηση του πλανήτη μέχρι τις μέρες μας, να πληροφορηθεί για τις 14.000 χρήσεις του, να απολαύσει την μεγαλύτερη, γνωστή στη χώρα, συλλογή αλατιερών, αλλά και να περιηγηθεί στο μοναδικό περιβάλλον της λιμνοθάλασσας δίπλα σε πελεκάνους, τα φλαμίνγκο και ερωδιούς.
Το 2014, η «Διέξοδος» σε ένα δεύτερο νεοκλασικό κτίριο ίδρυσε ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ με χιλιάδες βιβλία που αφορούν την τέχνη και την ιστορία της Ιερής Πόλης, παράλληλα με χιλιάδες έγγραφα και τεκμήρια του Μεσολογγίου που απαρτίζουν τα ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ και ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ και της περιοχής.
Η ανάγκη φιλοξενίας των προσκεκλημένων του πολιτιστικού οργανισμού της «Διεξόδου», οδήγησε τον ιδρυτή της και στην δημιουργία ενός ΞΕΝΩΝΑ ΤΕΧΝΗΣ, ενός χώρου δηλαδή χαλάρωσης με πολυτελείς παροχές φιλοξενίας.
"Ο τόπος όπου γεννιέται κανείς παίζει σημαντικό ρόλο στο χαρακτήρα του και τη ζωή του. Εγώ είχα την τύχη να γεννηθώ στον Ιερό τόπο του Μεσολογγίου. Σ ’ένα τόπο ξεχωριστό. Και σ’ αυτόν τον τόπο επέλεξα να μείνω και να δραστηριοποιηθώ.
Όνειρο στη ζωή μου είχα πάντα να κάνω κάτι - ό,τι μπορέσω - για να συμβάλλω και εγώ στο να ξαναβρεί το Μεσολόγγι λίγη απ ’την παλιά του αίγλη. Η ευκαιρία μου δόθηκε το 1998 όταν έμαθα ότι το ιστορικό σπίτι του στρατηγού Αθανασίου Ραζή-Κότσικα, του εκλεγμένου Αρχηγού της Φρουράς κατά την Έξοδο, θα πουλιόταν.
Σκέφτηκα πως επί δύο και πλέον δεκαετίες από τον χειρισμό χιλιάδων δικαστικών υποθέσεων πελατών μου από το Μεσολόγγι και την περιοχή του είχα συγκεντρώσει ένα σεβαστό χρηματικό ποσό.
Αυτό το ποσό, όμως, από πού είχε προέλθει;
Η απάντησή μου ήταν: από το Κοινωνικό Σύνολο και εκεί θα έπρεπε να επιστραφεί.
Αφού, λοιπόν η Πολιτεία είχε αδιαφορήσει για την τύχη του ιστορικού σπιτιού του Ραζη-Κότσικα, σκέφτηκα πως αγοράζοντάς το και διασώζοντάς το ώστε να μην γίνει πολυκατοικία, αφού δεν είχε κριθεί καν διατηρητέο, θα εκπλήρωνα και την υποχρέωσή μου απέναντι στο Κοινωνικό Σύνολο και το αρχικό μου όνειρο θα γινόταν πραγματικότητα.
Έτσι το απέκτησα.
Ύστερα σκέφτηκα πως δεν αρκούσε μόνο το ότι σώθηκε. Έπρεπε περαιτέρω να αξιοποιηθεί.
Να γίνει μια εστία πολιτισμού. Ένας χώρος για ενημέρωση, για μόρφωση όπου απολαμβάνει κανείς την τέχνη.
Και με το σκεπτικό αυτό ξεκίνησα τη μεγάλη περιπέτεια που λέγεται "ΔΙΕΞΟΔΟΣ" αφιερώνοντας για την λειτουργία της όλες τις ψυχικές και σωματικές μου δυνάμεις. Ίσως για ν’ αποδείξω πως σε μια εποχή που όλα αποτιμώνται με το χρήμα, στο Μεσολόγγι οι άνθρωποι έχουν στη ζωή τους άλλες αξίες και άλλα ιδανικά. Μπορεί δηλαδή να πληρώσει κανείς μια ολόκληρη περιουσία για ν’ αγοράσει ένα όνειρο και να εκπληρώσει ένα χρέος".
Νίκος Π. Κορδόσης
"ΔΙΕΞΟΔΟΣ": Αυτόνομος κοινωφελής πολιτιστικός οργανισμός ιδιωτικού δικαίου, ειδικά αναγνωρισμένος με την 818/83075/2006 κοινή απόφαση των Υπουργών Πολιτισμού και Οικονομικών - ΦΕΚ 1522/ΤΒ/17-10-2006.